اشتراک گذاری مراقبت است!
دکل های تلفن همراه که به عنوان برج های تلفن همراه یا ایستگاه های پایه نیز شناخته می شوند، سازه های بلند و نامناسبی هستند. در بریتانیا، 25 متر محدودیت قانونی موجود در انگلستان برای دکل ها/برج های سیار است (متوسط ارتفاع در حال حاضر حدود 15 متر است)، اما اپراتورهای خارج از مناطق شهری نیز مایلند دکل های بلندتری بسازند زیرا این یکی از راه های افزایش قابل توجه پوشش در عین حفظ است. هزینه های پایین در اتحادیه اروپا، بسیاری از کشورها محدودیت 50 متری دارند.
در یک نقطه روند رو به رشدی برای استتار دکل های متحرک وجود داشت. آنها معمولاً به شکل درختان، میله پرچم ها، برج های کلیسا یا سایر سازه ها برای تلفیق با محیط اطراف خود پنهان می شدند. این کار به منظور کاهش تاثیر بصری دکل ها بر محیط محلی و کاهش مزاحمت آنها انجام می شود.
در یک نقطه پوشش کاملاً گسترده ای از این موضوع وجود داشت. تعداد زیادی از NIMBY ها درباره ظاهرشان ناله می کردند. رسانه‌های خبری هنوز هم به طور مرتب اعتراض‌هایی به دکل‌های 5G گزارش می‌کنند، اما امروزه به نظر می‌رسد که بیشتر اشیاء مربوط به “خطر بالقوه سلامت” این ساختارها هستند.
این روزها به ندرت خبری از دکل های مخفی تلفن همراه منتشر می شود. اگر دکل های مخفی را در گوگل جستجو کنید، بیشتر مقالات خبری بالای 10 سال قدمت دارند. بنابراین، آیا دکل های مخفی تلفن همراه دیگر مستقر نشده اند؟
در بریتانیا، به نظر می‌رسد که بیشتر پایه‌های مخفی تلفن‌های همراه نسبت به سایر کشورها ولخرجی کمتری دارند.
یکی از روش‌های متداول برای پنهان کردن دکل‌های تلفن همراه، تعبیه آنها در سازه‌های موجود، مانند سقف ساختمان‌ها یا کناره‌های پل‌ها است. این اجازه می دهد تا دکل ها از دید پنهان شوند و در عین حال پوشش اطراف را فراهم می کند.
در بریتانیا در اکثر مواقع به نظر نمی‌رسد که آن‌قدرها زحمت پنهان کردن سخت‌افزار را ندارند، اما این یک قرار دادن محتاطانه روی یک ساختمان است تا یک قطب غول‌پیکر. من یک برج آب نزدیک خودم دارم و تمام سخت افزارها به وضوح قابل مشاهده هستند.
در برخی از سناریوها بریتانیا هنوز آنها را پنهان می کند، به نظر می رسد که گاهی اوقات از دودکش های تقلبی و تکنیک های دیگر استفاده می شود. حدس می‌زنم در این سناریوها به اندازه کافی محتاط هستند که هیچ کس واقعاً زحمت اشاره به آنها را به خود نمی‌دهد.
من حدس می‌زنم یکی از مشکلات پنهان کردن دکل‌های تلفن همراه سنتی این است که انجام آن سخت‌تر می‌شود. همانطور که در ابتدای مقاله گفته شد، دکل ها می توانند تا 25 متر برسند، شما واقعاً نمی توانید سعی کنید آن را به عنوان چراغ درخت یا خیابان بگذرانید.
بنابراین، به نظر می رسد که دکل های مخفی تلفن همراه هرگز از بین نرفتند، فقط زمانی که ساختمان بلندی برای استفاده وجود ندارد، چاره ای جز پذیرش این سازه های بلند نداریم.
روش های دیگر برای پنهان کردن دکل های تلفن همراه
روش دیگر پوشاندن دکل ها با شاخ و برگ است، مثلاً با اتصال شاخه ها و برگ ها به سازه یا ساختن دکل به شکل درخت. این می تواند در مناطق روستایی یا جنگلی که دکل در غیر این صورت برجسته می شود، موثر باشد.
در مناطق شهری، پایه های تلفن همراه اغلب به عنوان چراغ های خیابان یا سایر مبلمان خیابان مانند چراغ های راهنمایی یا دوربین های مدار بسته پنهان می شوند. این به دکل‌ها اجازه می‌دهد تا با زیرساخت‌های موجود ترکیب شوند، دید آنها را کاهش می‌دهد و باعث می‌شود آنها کمتر دچار درد چشم شوند. برخی از دکل ها حتی به عنوان مجسمه یا سایر هنرهای عمومی مبدل می شوند.
یکی دیگر از روش های پنهان کردن دکل های تلفن همراه، نصب آن ها در زیر زمین است. این کار را می توان با تعبیه آنها در تونل های زیرزمینی یا با نصب آنها در طاق های زیرزمینی انجام داد. این روش می تواند گرانتر و پیچیده تر از روش های دیگر باشد، اما می تواند در کاهش تاثیر بصری دکل ها موثر باشد.
همچنین راه‌های خلاقانه‌تری برای پنهان کردن برج‌های تلفن همراه وجود دارد، مانند ساختن آنها به شکل دودکش یا برج‌های ساعت، یا ادغام آنها در عناصر معماری موجود مانند نما، دیوارها یا تراس‌ها.
به طور کلی، پوشاندن پایه های تلفن همراه یک جنبه مهم برای حفظ یکپارچگی زیبایی شناختی جوامع است. این می‌تواند به کاهش تأثیر بصری دکل‌ها و کاهش نفوذ آنها کمک کند، و همچنین می‌تواند به پذیرش دکل‌ها توسط ساکنان و جوامع محلی کمک کند.
شایان ذکر است که در بسیاری از کشورها، اپراتورها و ارائه دهندگان خدمات تلفن همراه طبق قانون موظفند تأثیر بصری زیرساخت خود را به حداقل برسانند و آن را با محیط زیست ترکیب کنند و در بسیاری از موارد نیز موظفند قبل از آن با جامعه و سایر ذینفعان مشورت کنند. نصب دکل های جدید